Wie ben ik?

Als ik terugdenk aan mijn vroege kinderjaren herinner ik me vele momenten dat ik me verbonden voelde met een groter geheel en voldaan en gelukkig. Daarna is dat gevoel van verbondenheid geleidelijk verdwenen en hoewel ik nog steeds momenten en perioden van geluk kende kwam er steeds meer spanning en angst in mijn leven. Eigenlijk wist ik niet waarom dat proces plaatsvond maar ik heb ervaren dat het zo was.
 
Eind 70’er jaren was dat gevoel zo sterk geworden dat ik het ook als kramp in mijn lichaam ging ervaren en ik wanhopig op zoek ging naar een oplossing. Ik zocht deze in de School voor Filosofie en in het volgen van een yogaopleiding. In de jaren daarna gaf ik, naast een drukke baan als planoloog, in mijn vrije tijd wat yogales. Daardoor ontspande mijn lichaam zich weer en voelde het alsof ik geleidelijk de regie over lichaam en geest weer terugkreeg. Enkele jaren volgde ik bijeenkomsten over de Advaita Vedanta. Tijdens een reis naar India midden 80 ér jaren kwam ik vervolgens in contact met het boeddhisme en ontmoette ik de Dalai Lama. Tot op de dag van vandaag is hij voor mij een levend voorbeeld gebleven. Hij laat me zien hoe ik in een wereld die ik vaak als grof en chaotisch ervaar toch met mededogen en in vreugde kan leven. De Shambhala-organisatie bood me een enorme rijkdom aan oefenmateriaal (mindtraining) aan zodat mijn geest op een liefdevolle manier Zichzelf weer terugvond. Ook volgde en gaf ik er mede leiding aan meditatieprogramma’s. Toch merkte ik op een bepaald moment een toenemend ongemak dat voor mij te maken had met het cultuurverschil tussen oost en west. En hoewel de meditatie een onderdeel van mijn dagelijks leven bleef nam ik eind 90'er jaren afscheid van het boeddhistische pad.
 
Aangenaam verrast was ik toen ik op een avond in 2000 in Utrecht een inleiding over Een Cursus in Wonderen van Willem Glaudemans bijwoonde. Voor mij was het de ‘christelijke variant’ van het boeddhisme. Daarmee bedoel ik dat het op cruciale punten afwijkt van de leer van de Bijbel en de kerk zoals ik uit mijn jeugd kende. Zo zijn in de Cursus begrippen als zonde en schuld (voor mij de rede om destijds de kerk te verlaten) niet werkelijk en is het menselijk bestaan een weg uit de angst naar liefde (zie Wat is ECIW). Gelukkig kwam ik mijn weerstand tegen begrippen als God, de Heilige Geest, de Zoon van God en Verlossing snel teboven . Vooral ook omdat ik begreep dat woorden maar symbolen zijn en dat het gaat om de ervaring.
 
Toch heeft het vele jaren geduurd voordat ik me het gedachtegoed van de Cursus enigszins eigen had gemaakt. De belangrijkste bijdrage daaraan was het inlezen van het luisterboek van ECIW dat u op deze website aantreft. Ik zie het als een ingeving van de Heilige Geest om dit te gaan doen. Later begreep ik dat het niet alleen een actie is voor anderen (slechtzienden en zij die aan de strijk of in de file staan) maar als een training in inzicht, vooral bedoeld voor mijzelf. Ik hoop van harte dat dit inzicht en de rijkdom die ik daarbij ervaar ook voor vele anderen betekenis krijgt.
 
We leven in en tijd van crises die ons niet alleen uitnodigen maar ook noodzaken om ons bewustzijn te transfomeren naar een hoger niveau en medeschepper te woren van een toekomst waarin respect, gelijkwaardigheid en de wens om te delen centraal staan. Graag wil ik mijn bijdrage leveren aan het boeiend en vreugdevol proces waarin we allemaal ontdekken op welke wijze we daar onze talenten voor kunnen inzetten.